Ik ben ervan overtuigd dat netwerkend werken het zaken doen van de toekomst is. Niets beter dan een warme aanbeveling kan een prospect omtoveren tot een klant.
Naast Twitter, BNI, 0318Samen, inmiddels 0342Samen, MKB bijeenkomsten, Open Coffee, vrijdagmiddag afzakkertjes bij stadscafe Oscar etc bestaat,
Het contact opnemen zelfs met personen waar je jaren geen communicatie mee hebt gehad wordt altijd positief ervaren. Dus de schroom om een verwaterde relatie weer nieuw leven in te blazen kun je heel snel van je af laten glijden.
Door een referentieaanvraag te stellen geef je een ambassadeur de mogelijkheid in zijn bewoording en thema’s je te positioneren.
Gemelde verjaardagen geven opening tot felicitatie, altijd een leuk contactmoment.
Lid worden van gelijkgestemde in groepen geeft inzicht in groepsleden, het stellen van open vragen geeft ongekende antwoorden en het beantwoorden van problemen van anderen doet jezelf groeien.
Het is een super medium om bij ‘koude’ aquisitie de naam van de juiste contactpersoon te achterhalen en bij ontmoeting is veelal het fotootje als voorbereidende herkenning.
Ik heb een paar keer een doorwijzing gevraagd, dit werkt dus echt niet, diverse reacties: ik ken deze persoon niet eens, ik heb geen goede ingang, het contact is van jaaaaaaaaaren geleden. Hm.
Je kunt je contactpersonen volgen in hun carieretraject. Zo is het openen van het contact bij de nieuwe werkgever een appeltje-eitje.
Meningen over het aanvragen en accepteren van linkaanvragen zijn verdeeld, tussen van ik accepteer ALLES tot ik moet deze persoon persoonlijk kennen om hem als ‘vriend’ toe te voegen.
Mijn linkedin conclusie is, net als alle andere netwerkmomenten: haal het goede eruit, laat de rest zitten realiseer zo snel mogelijk een 100% profiel en maak een combinatie tussen mail, telefoon, SMS, mobiel, brief, monster, beursbezoek maar
vergeet vooral het LIVE contact niet !